Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Ανακοίνωση του ΕΕΚ Πετραλώνων-Ταύρου ενάντια στην καταστροφή του πάρκου Ρουφ.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΡΟΥΦ

Αϕού μας κλέψανε τις δουλειές και τις συντάξεις, αϕού κλέψανε από κάθε εργατική οικογένεια το ψωμί πάνω από το τραπέζι, τώρα θέλουν να μας κλέψουν και τον αέρα που αναπνέουμε. 

Όπως σε τόσες και τόσες άλλες περιπτώσεις, στο μάτι των αρπακτικών –και της δημοτικής αρχής Καμίνη- βρίσκονται τα περίπου 3 στρέμματα του Πάρκου Ρουϕ, ανάσα οξυγόνου και ξεκούρασης για τους κατοίκους της πολύπαθης περιοχής μας. Δεν είναι η πρώτη ϕορά: τα σχέδια ανάπλασης είχαν ξεκινήσει, επ’ αϕορμή της κατεδάϕισης λόγω ζημιών του κτιρίου του Σεραϕείου κολυμβητηρίου που παρέμενε κλειστό από το σεισμό του 1999, όπου αντί να αντικαταστήσουν αυτό τον μοναδικό για την γειτονιά χώρο άθλησης και να ενισχύσουν το πράσινο, επί δημαρχίας Κακλαμάνη το 2011, πήραν οικοδομική άδεια για να χτίσουν καϕετέριες, εστιατόρια, εκθεσιακά κέντρα, θάβοντας τελείως το μεγαλύτερο κομμάτι του πρασίνου. Αν και προβλεπόταν νέο κολυμβητήριο, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. 

Τώρα η νέα δημοτική αρχή Καμίνη, υπηρέτης των ίδιων ταξικών και κοινωνικών συμϕερόντων, ήρθε να αποτελειώσει ότι απέμεινε από πράσινο, ισοπεδώνοντας, εν μία νυκτί, ακόμα και τη πρότυπη παιδική χαρά που οι ίδιοι κατασκεύασαν πριν λίγα χρόνια με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ. Το εναπομείναν πάρκο πρόκειται να καταστραϕεί για να ϕτιαχτούν υπέργεια πάρκιν, ενώ το Σεράϕειο θα στεγάσει δημοτικά γραϕεία κ.α. Αυτό είναι το επιστέγασμα της καταστροϕής ενός χώρου που ανήκει στον λαό των Πετραλώνων, του Ρουϕ, του Βοτανικού, και όχι στον Καμίνη και στον κάθε Καμίνη!

Οι πρώτες λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων της περιοχής δείχνουν τον δρόμο: για να μπει ϕραγμός στα σχέδια εξαϕάνισης του Πάρκου Ρουϕ, πρέπει να υπάρξει γενικός ξεσηκωμός όσων χρησιμοποιούν και επωϕελούνται από το Πάρκο. Όσων ζούνε εδώ, όσων παίρνουν μια ανάσα οξυγόνου από αυτό.

Παλεύουμε για:

· Την διατήρηση/αποκατάσταση του Πάρκου και όλων των βοηθητικών χώρων που καταστράϕηκαν ή απειλούνται. Αν ο δήμος δεν θέλει ή δεν μπορεί να συντηρήσει αξιοπρεπώς αυτόν τον πνεύμονα οξυγόνου, να πάρει τις μπουλντόζες του και να ϕύγει – το Πάρκο να περάσει στα χέρια των κατοίκων!

· Τέρμα στον εμπαιγμό: να ολοκληρωθεί άμεσα η ανοικοδόμηση του Σεραϕείου κολυμβητηρίου. Ελεύθερη χρήση του από όλους τους εργαζόμενους, ανέργους, παιδιά και ηλικιωμένους, ντόπιους και μετανάστες, όλους όσοι το έχουν ανάγκη. Να τσακίσουμε οποιαδήποτε μεθόδευση για μετατροπή του Κολυμβητηρίου σε γραϕεία κλπ.

· Το σχεδιασμό και υλοποίηση πεζογέϕυρας επί της οδού Πειραιώς, που να συνδέει τα Κάτω Πετράλωνα με το Πάρκο, αλλά και όλων όσων χρειάζονται και απαιτούν οι κάτοικοι για να απολαμβάνουν με ασϕάλεια την χρήση του Πάρκου και των άλλων χώρων. Το Πάρκο ανήκει σε εμάς και εμείς θα ορίσουμε τι είναι καλό και τι όχι για εμάς!

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, οι γονείς και τα παιδιά, όλοι οι κάτοικοι των γύρω περιοχών πρέπει να είναι σε επιϕυλακή, για να αποτρέψουμε τις ύπουλες κινήσεις της δημοτικής αρχής, που σαν τον κλέϕτη έχει συνηθίσει να κινείται στα σκοτάδια. Καμιά εμπιστοσύνη, καμιά επανάπαυση! Ούτε δευτερόλεπτο χρόνος να τους δοθεί, αν δεν αρχίσουν να υλοποιούν άμεσα τις απαιτήσεις μας! Με αυτοοργάνωση, με μαζικές συνελεύσεις και άμεση δράση, να βάλουμε τέρμα στην καταστροϕή της ζωής μας, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!

Χρειαζόμαστε αέρα να αναπνέουμε, ελευθερία στην κίνηση, χώρους ξεκούρασης και αναψυχής για εμάς, τα παιδιά μας, και τους τετράποδους ϕίλους μας. Δεν χρειαζόμαστε καμιά δημοτική αρχή και κανένα λαμόγιο ιδιώτη να βγάζει λεϕτά στην πλάτη μας, όσο εμείς ξεροσταλιάζουμε στο τσιμέντο. Η ποιότητα της ζωής και η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου, δεν είναι ένα καθόλου «μικρό ζήτημα» για την εργατική τάξη. Ο αγώνας για μια ανάσα οξυγόνου, όπως ήταν το πάρκο του Ρουϕ επί δεκαετίες, είναι αγώνας για την ίδια τη ζωή, που με κάθε τρόπο μας κλέβουν και καταστέλλουν. Η πάλη για τον δημόσιο χώρο, είναι δίδυμη με την πάλη για την Υγεία, για την Παιδεία, για δουλειά κι αξιοπρέπεια, για Κοινωνική Ασϕάλιση, όλα όσα μας κάνουν ανθρώπους και συνθλίβονται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει. Κάθε μάχη, «μικρή» ή μεγάλη, για να ϕτάσει μέχρι τέλους και να νικήσει, πρέπει να συνδεθεί συνολικά με τους πόθους, τις αγωνίες και τους αγώνες των καταπιεσμένων, και να συγκρουστεί με τον κόσμο της εκμετάλλευσης, μέχρι την ριζική ανατροπή του.

4/2/16

ΕΕΚ Πετραλώνων-Ταύρου

Διαβάστε την ανακοίνωση της πρωτοβουλίας κατοίκων: http://eekpetralona.blogspot.gr/2016/02/62-72.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: