Ιατρεία και Φαρμακεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Εστίες Αντίστασης στην ανθρωπιστική καταστροφή.

Στην Ελλάδα της κρίσης συντελείται σήμερα μια ανθρωπιστική καταστροφή τρομακτικών διαστάσεων. Περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι πλέον ανασφάλιστο. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, δεν έχουν το δικαίωμα να νοσηλευθούν δωρεάν σε δημόσια νοσοκομεία και να πάρουν τα φάρμακα που χρειάζονται, χιλιάδες άνθρωποι με προβλήματα υγείας εγκαταλείπονται από την Πολιτεία στη μοίρα τους. Καταδικάζονται στον πόνο, τη δυστυχία, την αναπηρία, το θάνατο. Ζουν και πεθαίνουν αβοήθητοι. Το ΕΣΥ κατεδαφίζεται. Ο Υπουργός Υγείας Γεωργιάδης κλείνει νοσοκομεία, θέτει σε διαθεσιμότητα, απολύει εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, επιβάλλει άγριες περικοπές στους προϋπολογισμούς των δημόσιων νοσοκομείων, τα στραγγαλίζει οικονομικά και στη συνέχεια εξυμνεί τα πλεονεκτήματα του ιδιωτικού τομέα. Έτσι, όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα οδηγούνται στο να αγοράσουν από τον ιδιωτικό τομέα τις υπηρεσίες υγείας που χρειάζονται. Όμως αυτοί όλο και λιγοστεύουν, καθώς ο πληθυσμός φτωχαίνει συνεχώς, θύμα της μνημονιακής πολιτικής που τον καταδικάζει στην ανεργία, την ελαστική και μαύρη εργασία, τις διαρκείς περικοπές του μισθού του, την κινητικότητα, τη διαθεσιμότητα, την απόλυση. Μέσα σε συνθήκες γενικευμένης ύφεσης η χρεοκοπία των μικρομεσαίων νοικοκυριών γίνεται καθημερινό φαινόμενο και το δικαίωμα στην Υγεία γίνεται άπιαστο όνειρο.

 

Στο μεταξύ, από επιδημιολογικές έρευνες αποδεικνύεται ότι όσο βαθαίνει η κρίση τόσο αυξάνεται η διάδοση των λοιμωδών νοσημάτων (φυματίωση, ελονοσία, aids κ.α.) των καρδιαγγειακών νοσημάτων, του καρκίνου, των ψυχικών διαταραχών, των εξαρτήσεων από ναρκωτικά και αλκοόλ, των αυτοκτονιών. Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη αυτό που υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες, ότι έχει ήδη μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης του πληθυσμού κατά δύο χρόνια! 

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα της εγκατάλειψης της πλειοψηφίας του πληθυσμού στην αρρώστια, τη δυστυχία και τον αποκλεισμό από τα βασικά αγαθά και δικαιώματα άρχισαν να δημιουργούνται στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία. Ήταν μια πρώτη απάντηση στην προκλητική αναλγησία της πολιτικής Λοβέρδου και  Γεωργιάδη, φανατικών υπέρμαχων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην Υγεία και των επιταγών της Τρόικας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Κατερίνας Μάτσα εδώ: http://www.eek.gr/index.php/self-organization/2265-iatreia-kai-farmakeia-koinonikis-allileggyis-esties-antistasis-stin-anthropistiki-katastrofi