Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΡΟΥΠΑΚΙΑ

Τον αποτροπιασμό και την οργή του κόσμου προκάλεσε η απόφαση, στις 18 Μαρτίου, για αποφυλάκιση και κατ’ οίκον περιορισμό, του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα, Γ. Ρουπακιά, στο πατρικό του σπίτι στον Ταύρο. 

Η φτωχογειτονιά του Ταύρου με αριστερή παράδοση δεκαετιών, δέχθηκε την παρουσία του φασίστα δολοφόνου ως προσβολή. Η καθημερινή παρουσία γύρω από το σπίτι του δεκάδων μπάτσων με ή χωρίς στολή, έκανε την κατάσταση ακόμη πιο ασφυκτική. Αυτά τα συναισθήματα αγανάχτησης βρήκαν έκφραση με τρόπο πρωτόφαντο, όταν η πορεία, που ξεκίνησε από τον σταθμό του ΗΣΑΠ στα Πετράλωνα, έφτασε 15 μέτρα από την πόρτα πολυκατοικίας του δολοφόνου, το μεσημέρι του Σαββάτου 23/4.

Την πορεία συνδιοργάνωσαν από κοινού, η Ανοιχτή Συνέλευση Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, το αναρχικό στέκι Αντίπνοια, οι Εργαζόμενοι / Κάτοικοι Ταύρου και η τοπική οργάνωση του ΕΕΚ.

Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν περίπου 400 μαχητικοί αντιφασίστες-ίστριες, από τη γειτονιά αλλά και από όλη την Αθήνα. Τα πανό της ΑΣΚ, της ΑΝΤΙΠΝΟΙΑΣ και του ΕΕΚ, συμπλήρωνε το πανό της ΟΡΜΑ που έκλεινε την πορεία.

Όταν οι διαδηλωτές, διέσχισαν τα Πετράλωνα και μπήκαν στον Ταύρο η αίσθηση της βουβής συναίνεσης του κόσμου, ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα. Όσο όμως η πορεία πλησίαζε στο σπίτι του Ρουπακιά, τόσο οι κάτοικοι άρχισαν να γίνονται πιο εκδηλωτικοί με αποκορύφωμα την κατάληξη στη γειτονιά που φορτώθηκε τον δολοφόνο. Οι σκηνές που διαδραματίστηκαν έμειναν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη όσων βρέθηκαν εκεί. Άνθρωποι όλων των ηλικιών βγήκαν στο δρόμο, έγιναν ένα με τους διαδηλωτές. Μια ηλικιωμένη γυναίκα ήρθε με το μέτωπο των διαδηλωτών και όντας προσβεβλημένη με την παρουσία του Ρουπακιά στη γειτονιά της, τον στόλισε με αρκετά «κοσμητικά επίθετα». Μια οικογένεια από την ίδια πολυκατοικία και ίσως από τον ίδιο όροφο, μας έδειχνε το διαμέρισμα του και με τρελή χαρά συμμετείχε χοροπηδώντας στο άκουσμα των συνθημάτων της πορείας. Φωνές όπως «τσακίστε τους», «δολοφόνε», «φασίστα», ακούγονταν από διάφορες μεριές. Δυο μάτια και δυο αυτιά δεν έφταναν για να «ρουφήξει» κανείς όλα αυτά τα μικρά αλλά τόσο σπουδαία που διαδραματίστηκαν τις στιγμές της παρουσίας μας εκεί.

Η έντονη παρουσία των ΜΑΤ και των ασφαλιτών που μας χώριζαν από την είσοδο της πολυκατοικίας, έκαναν εμφανές, όχι μόνο ότι το κράτος προστατεύει τους ναζί, αλλά και το γεγονός ότι παρά την επαναδραστηριοποίηση των ομάδων εφόδου, συνεχίζουν να είναι μια αμυνόμενη συμμορία θρασύδειλων ανθρωποειδών.

Κατά την επιστροφή της πορείας ξανά στο σταθμό των Πετραλώνων έγινε αντιληπτός καμεραμάν μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού (εν μέσω απεργίας των ΜΜΕ) που μας βιντεοσκοπούσε προσπαθώντας μάταια, να μη γίνει αντιληπτός. Με αιφνιδιαστική ενέργεια ομάδας διαδηλωτών «πιάστηκε στα πράσα» και υποχρεώθηκε να κάνει format στην κάμερα διαγράφοντας ότι είχε καταγράψει.


Δεν υπάρχουν σχόλια: